Велко Неделковски

Велко Неделковски е современ македонски раскажувач, романописец, драмски писател.[1] Роден е на 28 октомври 1946 година во Скопје.Студирал Филозофски факултет. Работи во Македонската телевизија како драматург и сценарист.Член на ДПМ од 1980 година. Добитник е на наградата на РТВ Скопје на СВП за најдобра книга за деца. Добитник на наградата за најдобра детска книга на Струшките Вечери на поезијата во 1986, година. Добитник на наградата “Феникс” на град Скопје, за постигнувања во книжевноста. Добитник на наградата за животно дело од Македонската Радио-Телевизија. Добитник на Специјална повелба од “Детска радост”. Голем дел од своето литературно творештво им го посвети токму на децата. Важи за мошне плоден автор, чии дела од својата содржина и со стилските особености им се мошне блиски на најмладите. Тој ја започнал неговата кариера со пишување книги.Автор е на книгите: Леб за тате (раскази за деца, 1975), Големата соба (тв-драма, 1977), Како расте Пенчо (раскази за деца, 1978), Ден за бегство (драма, 1979), Збунети години (роман за деца, 1982), Втора смена (роман за деца, 1983), Записи крај огништето (раскази, 1985), Пролетни авантури (сказни, 1985), На наш начин (тв-драмска серија, 1985), Симчо (роман, 1988), Линија на животот (роман, 1989), Бибисек втори (сказна, 1990), Зло (роман, 1990), Осилава пролет (роман, 1991), Дежурна приказна (роман, 1992), Бибисек од Крамаонија (драма, 1993), Зборофон Тар-11 (роман, 1993), Шоу под ведро небо (сказни, 1994), Смртници и бронза (роман, 1994), Ивона што ја нема (роман, 1995), Вечниот Таниз (роман, 1999), Кога доцни принцот (роман, 1999), Фам или небесна кочија (роман, 2000).