Вениамин Миланов Тошев (Скопје, 5 март 1915 - Софија, 7 јануари 1988), познат под псевдонимот Венко Марковски — македонски и бугарски поет, академик на БАН, драмски писател и еден од основоположниците на современата македонска книжевност.Гимназија завршил во Скопје, а словенска филологија студирал во Софија. Бил член на Македонската литературна група основана во Скопје (1931) и на Македонскиот литературен кружок (1938-1941). Бил во затвор во Гонда Вода и Ениќоj (1941-1942). Учесник во НОБ, член на Главниот штаб на НОВ и ПОМ, член на Иницијативниот одбор за свикување на АСНОМ и делегат на Првото заседание на АСНОМ.Во периодот 1944-1945 активно учествува во работата на трите комисии за нострификација на македонскиот литературен јазик.Книги:„Елегии“
„Гоце“
„Чудна е Македонија“
„Гламји“
„Климе“
„Над пламнати бездни“
„Сказна за резбарот“
„Голи оток - островот на смртта“ и други.